Ik werk voor een groot deel vanuit het kader van de gestaltpsychologie.

Een bekende uitspraak van één van de grondleggers van de gestaltpsychologie (Arnold Beisser) is: “Real change occurs when one becomes who he is, not when he tries to become what he is not.” Vertaald: “Echte verandering treedt op wanneer je jezelf wordt, niet wanneer je probeert iemand anders te worden.”

Deze visie komt tot uiting in mijn wijze van coachen en bemiddelen. Ik probeer niet om mensen te forceren om te veranderen, maar tracht te kijken naar wat al aan het gebeuren is. Een mens is immers voortdurend in evolutie en bevindt zich bijgevolg in een continu 'veranderingsproces'. Dat proces is het enige waarmee aan de slag kan gegaan worden. Ideeën over hoe je hoort te zijn of zou moeten zijn, zijn veel minder bruikbaar om echte verandering te bekomen.

We gebruiken hoe jij je voelt, jouw emoties en gedachten om te ontdekken waar het voor jou echt om draait. Zo verander je, en word je tegelijkertijd als het ware nog meer jezelf. En wanneer je meer jezelf kan worden, voelt de verandering comfortabel en is deze duurzaam.

Dat neemt niet weg dat er vaak innerlijke blokkades of tegengestelde krachten zijn  die jouw  veranderingsproces kunnen blokkeren of sterk vertragen. Die gaan we niet proberen doorbreken, maar gaan we net toelaten, waardoor er ruimte ontstaat om ze los te laten.

Dit alles wordt ook wel 'de paradoxale theorie van verandering' genoemd. Het paradoxale ligt in het feit dat door jezelf te laten zijn zoals je bent, of door de dingen te laten zoals ze zijn, er nét dan verandering optreedt.